WETTINGA

WETTINGA

vulgo WETTINGEN, vicus Helveriae, hand procul Badâ seu Thermis Heiveticis, quem Henricus coguomine Wandelar ob varias peregrinationes in Orientem susceptas, Comes Rapertivillanus, cum ab Hartmanno, Comite Dilingano, cuius patrimonium erat, emisser 660. argent. marcis, ibi Monasterium celebre aedisicavit, cui, quidquid in Urantos iuris habebat, contulit, A. C. 1241. quod postea Abbas et conventus Wettingensis commumtati Uraniorum vendidêre. Sequitur hoc Coenobium institutum Ordinis Cistertiensis, diciturque Monaster. Maris stellae: plurima passum bellô primô Austriaeô, saecul. 14. Vide Ioh. Henr. Hottingerum, Speculo Tigur. Paruit Comitibus Wettingensibus Isena quoque, Sueviae oppid. hodie liberum, vide Isena et Vettinga.